Het pand behoort tot het complex voormalige woon- en winkelhuizen Grote Kerkstraat 15-17 en Kleine Kerkstraat 1-9 dat de Hein Buisman Stichting in 2003 gerestaureerd en verbouwd heeft tot een reeks woonhuizen. Het bestaande pand heeft slechts een enkele bouwlaag, maar de verdieping mist het pas sinds 1963. Op oude kaarten en ook op foto’s is te zien dat het altijd twee bouwlagen heeft gehad. Het werd zelfs in tweeën bewoond en het pand had op het achterterrein twee putten: de ene voor de bewoners, de andere voor calamiteiten in de buurt. Er wordt verteld dat een van de bewoonsters water en vuur verkocht. ’s Maandags heet water voor de was, waarvoor de vrouw een grote ketel had, en ’s zondags gloeiende kooltjes voor in de stoven van de kerkgangers.

De gevel vertoonde voor restauratie onregelmatige muuropeningen: aan de linkerzijde een grote bedrijfsdeur en rechts een deur met bovenlicht en een staand venster. Op de redelijk brede kavel is een woning gekomen van twee bouwlagen met een hoge langskap. De begane grond heeft een indeling met een uit het midden staande deur met aan de ene zijde een en aan de andere zijde twee vensters. De lage verdieping, een soort mezzanine, een zolderverdieping, kreeg naar model van de goed en redelijk betrouwbaar getekende gevelopstand op een zeventiende-eeuwse kaart eigenaardige muuropeningen, een reeks van vier kleine rondboogvensters, een herinnering aan de opslagfunctie die deze zolder ongetwijfeld heeft gehad. De langskap is hersteld in een vorm waarbij die van Grote Kerkstraat 15 en Kleine Kerkstraat 9 doorloopt, zij het tussen eigen geveltoppen.