Sinds 1963 actief in restauraties
40 jaar Hein Buisman Stichting. Deze naam staat voor de restauraties van de vele monumenten die Harlingen rijk is. In een schitterend boekwerkje dat ter ere van het 40 jarig jubileum wordt uitgegeven vindt u een volledig overzicht van de gerestaureerde panden. Deze rondwandeling voert u langs een klein deel daarvan.
Door de lengte van deze steeg wordt het duidelijk zichtbaar hoe diep de tuinen van de huizen aan de Voorstraat en de Lanen zijn. Op nr. 6 [1990] het pand de Comedie (Comediesteeg aan de achterzijde). Het huis is in gebruik geweest als schouwburg (1781). Belangrijke wijzigingen bij restauratie o.a. het piramidaal schilddak met rode golfpannen en de aanbouw links.
Hier mogelijk het oudste tracé van de voor de nederzettingsontwikkeling zo belangrijke waterloop (gedempt in 1893). Aan de overkant de even nummers 54-52-48-12/14.
Nr. 52 wordt gebruikt als kantoor, archief en vergaderruimte van de Hein Buisman stichting.
Lanen 63 Dit pand vormt samen met nr. 61 een woning. [1991] De gevel wordt bekroond door een fraaie kroonlijst en een flink geprofileerde goot op bewerkte klossen. In de zijgevel een oeil-de boeuf raampje.
Lanen 45 [1983] Een klokgevel met gebeeldhouwde klauwstukken op de schouders, Een driehoekig fronton ter bekroning. De voorganger van dit huis (1652) werd De Blauwe Pot genoemd. Het pand heeft beneden een groot raam met T venster en een eenvoudige paneeldeur met bovenlicht. Gebouwd van inheemse kalkrijke gele steen, welke veelal als tweederangs werd gezien. Daarom werden deze gevels wel in een imitatiekleur van rode baksteen geschilderd, in dit geval met paarsrode dodekopverf.
Aan de overkant Lanen 28 [1974] Monument met jaartal 1596. Is daarmee het oudste pand dat de stichting heeft gerestaureerd. Dit pand heeft vele bestemmingen gekend o.a. een groentewinkel, kruidenierswinkel, woonhuis met vele gezinnen. De herkomst van de Gouden Engel is niet duidelijk. Het is een diep pand van twee bouwlagen op een souterrain en met een hoog zadeldak tussen topgevels. De voorgevel (niet 16e eeuws) heeft de vorm van een ojief. Tijdens de restauratie kreeg het pand de paarsrode kleur. Boven in een kloosterkozijn dat een vierlichtsvenstertje en een luik bezit.
In een verborgen hoekje nr. 3/5 [1981]. Kenmerkend voor de dichtbebouwde binnenstad en zonde om als pakhuis gebruikt te worden wat tot 1981 het geval was. Toch is de plek bij de bouw gunstig uitgezocht. De voorgevel op het westen. Een hoog zadeldak met rode golfpannen (de noordelijke zeven stroken blauw geglazuurd). Het dak heeft een eenvoudige bakgoot. De voorgevel is gestukadoord met schijnvoegen in een groot blokkenpatroon met aan de onderzijde een donker geschilderde spatlijst. De deur helemaal in de zuidwest hoek. Daarboven een oeil-de-boeuf raampje.
Hier de Vijverbuurt, een der oudste gedeelten van Harlingen. Tot midden jaren ’70 (vorige eeuw) stonden hier veel huizen die onbewoonbaar waren verklaard. Sanering was in deze achterbuurt toen zeer noodzakelijk.
Vele restauraties zijn hier uitgevoerd maar er is ook nieuwbouw gepleegd. Twee restauraties in deze straat, nr. 8 [1990] en nr. 10 [1974].
