De panden van de Nieuwstraat hebben aan de oostkant van de stad altijd meteen achter de hoge stadsverdedigingswallen gelegen en nadat Harlingen in het midden van de negentiende eeuw zijn wallen had ontmanteld, bleef juist bij de Nieuwstraat de belemmering op niveau, zij het voortaan met de romantische beplantingen van de Engelsetuin. Bij het pand nummer 62 lijkt door een breed verdiepingsvenster met een aangenaam uitzicht rekening te zijn gehouden. Het silhouet van de gevel, een klokgevel die ook wel aan wordt geduid met uitgezwenkte halsgevel, duidt op een datering in de tweede helft van de achttiende eeuw. Net als het naastgelegen pand is ook deze in de negentiende eeuw met pleister besmeerd. Dat werd dikwijls gedaan als het muurwerk ernstig was aangetast of door verbouwingen verstoord. dit pand is smal en heeft net als het buurpand vrij gedrukte verdiepingshoogten. In de voorgevel staat naast de deur met bovenlicht een nagenoeg vierkant venster met twaalf ruiten en op de verdieping staat – mogelijk voor het uitzicht – een breed twintigruitsvenster. De zolder heeft een soort kloosterkozijn met luik beneden en glas boven en helemaal bovenin zit nog een oeil-de-boeuf. De gevel wordt bekroond door een segmentvormig tympaan.