Het brede woonhuis van twee bouwlagen onder een dwars geplaatst zadeldak met een zijschild aan de westzijde is het resultaat van een ingrijpende restauratie waarbij drie bedrijfs -woonpanden werden samengevoegd. Deze rehabilitatie kon in 1970 worden afgerond. Voordien was alleen het westelijke gedeelte nog bewoonbaar, de andere waren tot krotten vervallen. Het pand is gebouwd van baksteen in diverse kleuren; geel overheerst, maar aanzienlijke hoeveelheden roze en rode stenen geven de voorgevel een levendig uiterlijk. Door die kleurmenging heeft de gevel een appelbloesem kleur gekregen. Van de twee bedrijfs- en twee gewone deuren bleef er slechts één gehandhaafd. De ramen op de begane grond zijn op dezelfde plaats blijven zitten maar van vorm gewijzigd. Op de verdieping is dat eveneens gebeurd, waardoor het zeer gevarieerde beeld dat de afzonderlijke gebruiksgeschiedenissen van de onderdelen tastbaar maakte, verloren is gegaan. De bonte kleur van de gevel en het onregelmatige ramenritme konden voorkomen dat het gebouw een saai uiterlijk kreeg. Bij deze restauratie is mogelijk te zeer ingegrepen in de geschiedenis. Het brede woonhuis heeft een nieuwe stoep met stoeppalen en stangen gekregen.